کنج تنهایی من

تو که نیستی غم غربت با منه

همیشه یه دنیا حسرت با منه

تو که نیستی روزا با شب یکی ان

هر دوشون تاریکن و تاریکی ان

با تو ماهو همه جا می بینم

حتی خورشیدو شبا می بینم

بی تو این دنیا که تو چنگ منه

دیگه چنگی به دلم نمی زنه

می دونستی پیش تو گیره دلم

می دونستی بری می میره دلم

ای دل صاب مرده،باز تو رو خواب برده

پاشو از خواب و ببین،دنیاتو آب برده

دارم از این همه گریه آب میشم

رو سر دنیا دارم خراب میشم

خیلی مأیوسه دلم یه کاری کن

داره می پوسه دلم یه کاری کن

غم وغصه شده حق دل من

به همینا مستحقه دل من

دلی که بی تو بتونه دل باشه

به خدا بهتره زیر گلِ باشه

دارم از درد غریبی آب میشم

رو سر خودم دارم خراب میشم